Inżynieria środowiska
Encyklopedia PWN
inżynieria genetyczna, techniki rekombinowania DNA,
eksperymentalna dziedzina z pogranicza genetyki i biologii molekularnej posługująca się zespołem różnorodnych technik, polegających na manipulowaniu DNA in vitro oraz in vivo w celu uzyskania dziedzicznych zmian w komórkach lub całych organizmach;
dział nauki i techniki należący do inżynierii środowiska, zajmujący się metodami i środkami zapewniającymi zdrowe warunki bytowania ludzi przez budowę m.in.: ujęć wody, wodociągów, kanalizacji, oczyszczalni ścieków.
dziedzina inżynierii zajmująca się badaniami ruchu drogowego, kolejowego, lotniczego i statków wodnych oraz zastosowaniem wiedzy o ruchu w projektowaniu organizacji ruchu i sterowaniu ruchem;
nauka o ulepszaniu dziedzicznych cech roślin uprawnych (zwana też genetyką stosowaną) oraz działalność praktyczna zmierzająca do wytworzenia plenniejszych i lepszych jakościowo odmian;
wyższa szkoła techn., zał. 1919;
